Kaneel Rijstpudding met Kersencompote en Pistachenootjes.
Een ouderwets toetje in een nieuw jasje.
Toen ik nog klein was aten we dit vaak...
Maar dan met rozijnen...het toetje is een beetje in de vergetelheid geraakt.
Maar met dit recept van Yotam Ottolenghi valt het vast weer in de smaak.
Ingredienten:
750 ml volle melk
225 ml slagroom
1 vanillestokje
3 kaneelstokjes
2 eetlepels suiker
180 gram rijstpudding
1/4 theelepel rozenwater
2 eetlepels pistachenootjes (fijn gehakt)
1 eetlepel gedroogde eetbare rozenblaadjes (om te garneren optioneel)
zout
Kersencompote:
250 gram ontpitten zwarte kersen
150 gram morellen (zure kersen)
50 gram suiker
1 kaneelstokje
1 & 1/2 eetlepel citroensap
1/4 theelepel rozenwater
N.B.
Kun je geen zure kersen krijgen neem dan alleen zwarte kersen.
Bereiden:
Doe in een steelpan de melk met room, vanillestokje (merg en peul) kaneelstokje en 2 eetlepels suiker
Breng tegen het kookpunt
Haal van het vuur en laat afkoelen
Zet dit voor 2 uur in de koelkast, maar beter is een nacht in de koelkast.
Mix de kersen met de suiker, kaneelstokje, citroensap en rozenwater in een pannetje
Zet op halfhoog vuur en breng aan de kook tot de dikte van jam (ca 20 minuten)
Zet opzij om af te koelen.
Breng het melkmengsel aan de kook.
Voeg de rijst toe en laat pruttelen op halfhoog vuur (ca 20 minuten)
Roer geregeld even om
Let op dat de rijst gaar word maar toch nog een bite houd
De pudding word dikker
Indien nodig voeg dan 50 ml water toe aan het eind
Anders word de pudding te dik en is de rijst niet gaar.
Haal de pan van het vuur en haal de peul van het vanillestokje en kaneelstokje eruit.
Voeg het rozenwater toe en een snufje zout en roer goed door.
Doe een schepje afgekoelde kersen in individuele glazen of kommetjes
Schep er wat van de pudding over
Herhaal dit met meer kersen en rijstpudding
Eindig met een lepel kersen en strooi er pistachenootjes en rozenblaadjes over.
Serveer direct.
Bron: Yotam Otolenghi
2 reacties:
Mmmmmmm........doet me weer denken aan de pan romige en smeuïge rijst die mijn schoonvader op de gaspit had staan wanneer hij Limburgse rijstevlaai bakten.
In de winterdag kan het nog wel eens gebeuren dat er pan met rijstepap gewikkeld in dikke moltondeken een plekje in bed krijgt om langzaam te garen en ik heb er geen omkijken naar het brand nooit aan, zuinig in energie,soort van hooikist zoals in vroeger tijden.
Dit is meer een rijsttoetje van deze tijd en ziet er erg lekker en feestelijk uit,ga het zeker eens maken.
Lieve groet,
Ger
Hoi Ger
Dat deed mijn moeder ook altijd
En ik heb die gewoonte overgenomen
In een theedoek en dan een molton erom en dan de kussens en dan het dekbed
Het werkt geweldig
Nooit aangebrande pannen en altijd gaar en warm.
Liefs
Jeanne
Een reactie posten